داشتن رابطه بلند مدت و عاشقانه قبل از ازدواج تضمین کافی برای حفظ رابطه زناشویی و زندگی مشترک را فراهم نمی آورد. احساسات در طول زمان تغییر می کند و ممکن است شما بعد از ازدواج نسبت به برخی موضوعات با همسرتان دچار اختلاف نظر یا اختلاف سلیقه شوید.
اکنون این سوال به ذهن می آید که آیا عشق برای حفظ رابطه بلند مدت کافی است؟ درست است که سنگ بنای روابط را احساسات و عشق پایه ریزی می کند، اما برای داشتن رابطه بلند مدت و موفق چند نکته کلیدی وجود دارد که بانوی شهر شما را با آنها آشنا می سازد.
اعتماد
اعتماد مانند زنجیره ای است که رابطه را محکم می کند. این عامل پایه و اساس برقراری رابطه بلند مدت است. به طور کلی، اعتماد باید در رابطه وجود داشته باشد. اگر عشق باعث شروع رابطه بین دو نفر می شود، اعتماد رابطه را تضمین می کند. بدون اعتماد، تداوم روابط غیرممکن است. اعتماد، ترس و ناامیدی را از میان برداشته و برای ادامه رابطه اطمینان لازم را فراهم می کند.
صمیمیت
صمیمیت احساسی است که با شریک زندگی تان تجربه می کنید. هنگامی که شما عاشق می شوید، میزان صمیمیتی را احساس می کنید که قبلاً هرگز تجربه نکرده اید. با این حال، برای بسیاری از زوجین، چند سال پس از شروع زندگی، صمیمیت کاهش می یابد. هرچند این مسئله نباید رخ دهد. صمیمیت بیش از یک احساس است و فقط به معنای وجود عواطف صرف نیست. بذر صمیمیت باید در دل پرورده شود و هر فردی که وارد رابطه زناشویی می شود باید تلاش کند تا صمیمیت را به بالاترین حد ممکن برساند. زمانی که صمیمیت زناشویی مطرح می شود معمولاً روابط جنسی اولین چیزی است که به ذهن می آید؛ اما صمیمیت چیزی بیش از این روابط جنسی است. صمیمیت واقعی شامل دوست داشتن شخص دیگری با عشق واقعی است.
پذیرا بودن
شفافیت در رابطه بسیار مهم است؛ زیرا این امر هیچ فرصتی به تردید و بی اعتمادی نمی دهد. هنگامی که هیچ چیز در رابطه شما پنهان نیست، هیچ جایی برای بی اعتمادی وجود ندارد. هنگامی که شما و شریک زندگی تان آشکارا جزئیات گذشته خود را مطرح می کنید، شرم و پنهان کاری از رابطه خارج می شود. در عین حال، باید واقعیت ها را در مورد یکدیگر پذیرفت. هنگامی که همسر شما واقع بینانه وقایع گذشته را بیان می کند شما وی را قضاوت نکنید. این واقع گرایی باعث تحکم رابطه می شود.
مستعد آسیب بودن
آسیب پذیر بودن یا مستعد آسیب بودن اغلب به عنوان ضعف دیده می شود، اما در رابطه بلند مدت عاشقانه، این امر عامل قدرت و کلید ارتباط طولانی است. خودکفایی در روابط خوب است، با این حال، برای حفظ روابط بصورت بلند مدت یکی از طرفین باید به اندازه کافی آسیب پذیر باشد تا بتواند وابستگی کامل به دیگری داشته باشد و احساس کند نیمه وجود وی، با همسرش کامل می شود. در بیشتر ازدواج ها، فقدان آسیب پذیری است که صمیمیت را کاهش می دهد و اغلب یکی از علل طلاق است.
عشق
واضح است که هیچ ارتباط بلند مدتی خالی از عشق نیست. در واقع، هیچ رابطه واقعی بدون آن ممکن نیست. با این حال، برای برقراری ارتباط موفقیت آمیز بلند مدت، عشق باید بی قید و شرط باشد. عشق بدون قید و شرط چگونه به دست می آید؟ در ابتدا از خود شروع کنید. باید حس قوی اعتماد به نفس و عزت نفس داشته باشید تا پایه و اساس یک رابطه بلند مدت ایجاد شود. البته این بدان معنا نیست که شما فارغ از هر گونه مشکل عاطفی و بی نیاز از کمک باشید. بلکه بایستی احساس کلی از عشق نسبت به خود داشته باشید( به طور کلی در مورد خودتان احساس خوبی داشته باشید).
ازدواج یعنی پیوند دو نفر، پس قبل از اینکه یک رابطه بلند مدت عاشقانه را شروع کنید، باید بدانید که شخص دیگری نیمه وجود شما را تکمیل نخواهد کرد و برای رسیدن به رابطه موفق و بلند مدت، باید در ابتدا خود احساس کامل بودن کنید. هنگامی که شما این احساس را به دست آوردید، دوست داشتن شریک زندگی بدون قید و شرط سخت نخواهد بود. شما با شناخت کامل خودتان می توانید شخص دیگری بهتر دوست داشته باشید و در زندگی عشق بورزید.
