کلسیم نقشی بسیار کلیدی در بدن ایفا می‌کند و ساختن استخوانها و دندانهای قوی را به عهده دارد، همچنین، عصب‌ها، قلب و عضلات را تقویت می‌کند. با این وجود، وقتی سطح کلسیم در جریان خون بالا می‌رود، مشکلاتی را در پی خواهد داشت. این وضعیت را افزایش کلسیم خون یا هایپرکلسمی می‌گویند.
بانوی شهر، شما را با علائم، دلایل، تشخیص و درمان هایپرکلسمی بیشتر آشنا خواهد کرد.
علائم هایپرکلسمی
هایپرکلسمی خفیف ممکن است با هیچ نشانه‌ای همراه نباشد، اما اگر شدید باشد، علائم زیر را به دنبال دارد :
تکرار ادرار و تشنگی مفرط : کلسیم بالا کلیه را به فعالیت بیشتر وا می دارد و در نتیجه دفع ادرار بیشتر صورت می‌گیرد، که این نیز به نوبه خود باعث دی هیدراسیون بدن و افزایش تشنگی می‌شود.
ضعف عضلات و درد استخوان : هایپرکلسمی می‌تواند ترشح کلسیم از استخوانها را بیشتر کند و باعث تضعیف بیشتر آنها شود. این حالت باعث ایجاد درد و ضعف در عضلات بدن می‌شود.
مشکلات گوارشی و درد شکم : اگر سطح کلسیم در بدن بسیار بالا باشد، می‌تواند درد شکمی، استفراغ، ناراحتی معده، یبوست، و حالت تهوع را به همراه داشته باشد.
اضطراب و افسردگی : سلامت روانی می‌تواند هیپرکلسمی را تحت تأثیر قرار دهد. خستگی، سرگیجه، و بی حالی. سطح بالای کلسیم در خون می‌تواند مغز را تحت تأثیر قرار دهد و این علائم را ایجاد کند.
ضربان قلب غیرعادی و فشار خون بالا : هایپرکلسمی می‌تواند فشار خون بالا را به همراه داشته باشد و همچنین، با ایجاد ناهنجاری‌های الکتریکی، ضربان قلب را تغییر دهد.
دلایل هایپرکلسمی
در زیر به برخی از فاکتورها و شرایطی اشاره می‌کنیم که می‌توانند میزان کلسیم خون را بالا ببرند :
سطح بالای ویتامین D : ویتامین D باعث جذب کلسیم در روده می‌شود. کلسیم نیز به محض جذب، وارد جریان خون می‌شود.
فعالیت بیش از حد غده پاراتیروئید : سطح کلسیم توسط غدد پاراتیروئید کنترل می‌شود. بیش‌فعالی این غدد می‌تواند باعث ایجاد هیپرکلسمی شود.
سرطان : افراد مبتلا به سرطان بیشتر در معرض هایپرکلسمی قرار دارند. وقتی سرطان به استخوانها نیز سرایت می‌کند، این خطر افزایش پیدا می‌کند.
کاهش حرکت : وقتی از فعالیت استخوانها کاسته می‌شود، ضعیف می‌شوند و کلسیم را وارد جریان خون می‌کنند.
داروها : برخی از داروها مانند لیتیم (lithium) می‌توانند باعث تحریک بیش از حد غدد پاراتیروئید، و در نهایت، این بیماری شوند.
تشخیص
اگر علائم هایپرکلسمی را در خود احساس کردید، به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است انجام یک آزمایش خون را به شما توصیه کند. این آزمایش، سطح کلسیم و هورمون پاراتیروئید را چک و به شما نشان می‌دهد که دستگاههای بدن، به ویژه دستگاه گردش خون و کلیه‌ها، در چه وضعیتی قراردارند.
درمان
در هایپرکلسمی خفیف، درمان ضرورتی ندارد و به مرور زمان کلسیم به سطح نرمال برخواهد گشت. اما، وقتی سطح کلسیم افزایش پیدا می‌کند و بهبود حاصل نمی‌شود، انجام آزمایشات بیشتر لازم است.
در نوع حاد بیماری، تشخیص علت آن بسیار حیاتی است. پزشک داروهایی را برای کاهش سطح کلسیم و پیچیدگی‌های آن تجویز می‌کند. درمانهای احتمالی پیشنهاد شده شامل مایعات داخل وریدی و داروهایی مانند bisphosphonate ها و calcitonin هستند.
رشد غیرسرطانی غده پاراتیروئید می‌تواند از طریق جراحی برداشته شود.
و در نهایت در هایپرکلسمی خفیف، هیچ درمانی ضرورت ندارد. وقتی وضعیت حادتر می‌شود، پزشک داروها تجویز می‌کند که سطح کلسیم را پایین بیاورد و علت بیماری را از بین ببرد.
