از آنجايى كه شما يك انسانيد، گاهى اوقات در حالت جنگ با فرزندتان قرار ميگيريد و او را به چشم يك دشمن ميبينيد. وقتى كه خشم وجود ما را ميگيرد، از لحاظ فيزيكى آماده جنگيدن ميشويم. هورمونها و فرا رسانهاى عصبى در بدن فعال ميشوند، ماهيچه ها سفت شده، ضربان قلب بالا ميرود و نفس به شمارش مى افتند. تقريبا غيرممكن است كه در اينگونه لحظه ها بتوانيم آرامش خود را حفظ كنيم، ولى همه ما ميدانیم كه دعوا كردن فرزند، كارى نيست كه علاقه به انجام دادنش داشته باشیم، حتی اگر به قيمت آرامش خود تمام شود.
آيا دوست داريد كه به فرزندتان این پیغام را بدهید كه با دعوا کردن كارها درست ميشود؟ كه پدر و مادرها هم عصبانى ميشوند؟ كه داد زدن راهيست كه بزرگترها براى حل كردن مشكلات بكار ميبرن؟ يا اينكه دوست داريد به آنها بگویید كه خشم بخشى از وجود يك انسان است و مديريت خشم ، بخشى از بزرگ و عاقل شدن یک انسان؟
مهمترين چيزى كه در مورد خشم بايد يادتان بماند اين است كه، هنگام عصبانيت عكس العمل نشان ندهيد. در آن لحظه شما احساس ميكنيد كه بايد سريع عكس العمل نشان دهيد تا درس خوبى به فرزندتان بدهيد، ولى يادتان باشد كه اين خشم شماست كه حرف ميزند، عكس العمل نشان دادن تقريبا هيچ وقت ضرورى نيست. شما بعدا هم ميتوانيد به فرزندتان درس بدهيد، نگران نباشيد، او هيچ جا نميرود و شما دقيقا ميدانيد كه محل زندگيش كجاست. بنابراين از همين الان به خود قول دهيد كه هنگام عصبانيت نميزنيد، فحش نميدهيد، اسمش را بلند صدا نميزنيد و تنبيه نميكنيد. اگر واقعا احساس ميكنيد كه نياز به فرياد كشيدن داريد، سوار ماشين شويد، شيشه ها را بالا بكشيد و هر چه دلتان ميخواهد داد بزنيد. البته از كلمات بد استفاده نكنيد، چون شما را عصبانى تر ميكنند، فقط فرياد بكشيد. بچه هاى شما نيز عصبانى ميشوند، بنابراين شما با پيدا كردن راهى براى كنترل خشم، نه تنها به آنها آسيب نميزنيد بلکه تبديل به يك الگوى خوب رفتاری براى آنها ميشويد.
وقتى بر سر فرزندتان فرياد مى كشيد چه اتفاقى مى افتد؟
تصور كنيد كه همسرتان کنترل خشم اش را از دست میدهد و بر سر شما فریاد میکشد. حالا تصور کنید که او ۳ برابر شماست و هنگام فریاد کشیدن به سمت شما خم شده است. تصور کنید که شما برای غذا، سرپناه، امنیت و حفاظت خود کاملا به او وابسته هستید. تصور کنید که او منبع اصلی شما برای دریافت عشق، اعتماد به نفس و شناخت از دنیای اطراف است. حالا تمام احساسات بالا را با هم جمع کنید و ۱۰۰۰ بار بزرگتر کنید. این دقیقا اتفاقیست که در درون کودک وقتی بر سرش فریاد میکشید می افتد.البته که همه ما گاهی از دست فرزندانمان خشمگین و عصبانی میشویم. چالشی که در این مواقع با آن روبرو هستیم این است که با استفاده از عقل و درایت «ابراز» خشم را کنترل کنیم و در نتیجه آثار منفی آن را بر فرزندانمان به حداقل برسانیم.
قبل از هر عکس العملی، خود را آرام کنید
وقتی خیلی عصبانی میشوید، باید راهی برای آرام کردن خود پیدا کنید. آگاهی داشتن، همیشه کمک میکند که بتوانید خود را کنترل و خشم را مهار کنید. در آن لحظه توقف کنید، کاری که در حال انجامش هستید را برای یک دقیقه رها کرده، نفس عمیق بکشید. دکمه توقف شما همان نفس عمیق است که حق انتخاب میدهد، آیا واقعا می خواهید توسط احساسات کنترل شوید؟
اگر میتوانید نفس های عمیق بکشید و حس خشم و عصبانیت را تحمل کنید. آنوقت متوجه خواهید شد که پشت خشم، ترس، ناراحتی و ناامیدی وجود دارد. این حس ها را لمس کنید ولی در آن لحظه به دلایل ناراحتی خود فکر نکنید. فقط چندین بار نفس عمیق بکشید، با اینکار متوجه تغییراتی در بدن خواهید شد، تنش از بدن شما خارج و محو میشود و خشم از بین میرود.
همیشه براى خود حد و مرز تعريف كنيد
يكى از دلايلى كه ما گاهى اوقات از دست فرزندانمان عصبانى ميشويم اين است كه براى خودمان حد و مرزى تعريف نكرديم و چيز ناخوشايندى باعث ناراحتى مان ميشود. وقتى عصبانى ميشويم احساس ميكنيم كه بايد كارى انجام بدهيم، حتما درسته ولى, نه! به هيچ عنوان داد نميزنيم. مداخله مثبت کنید تا از رفتارهایی که باعث ناراحتی بیشتر شما میشوند جلوگیری کنید.
اگر آن چیزی که شما را آزار می دهد از سمت شما می آید؛ مثلا روز بدی داشتید و اثرآتش ذهن، شما را تحریک و در نتیجه شما را عصبانی میکند، کاری که میتوانید انجام دهید این است: برای فرزندتان توضیح بدهید که حالتان خوب نیست، کمی ملاحظه حال شما را بکند و برای مدت کوتاهی کار و رفتاری که می تواند باعث آزار شما بشود را کنترل کند و انجام ندهد.
اما اگر فرزندتان مشغول انجام کاریست که به شدت آزار دهنده است، مثلا وارد یک بازی شده که ممکن است باعث آزار دیگران شود، یا از انجام کاری که ازاوخواسته اید طفره برود یا وقتی مشغول صحبت کردن با تلفن هستید، با خواهر و برادرش مشاجره کند، آنوقت شما باید کاری که در حال انجام دادنش هستید را متوقف کنید، با آرامش یکبار دیگر برایش توضیح بدهید که چه توقعی از او دارید، چه کاری را باید انجام بدهد و برای انجام آن کار دوباره راهنماییش کنید، تا هم شرایط را آرام کنید و از هم بالا رفتن خشم تان جلوگیری کنید.
“دوست داشتن” را انتخاب كنيد
اگر خوب دقت کنید، متوجه خواهید شد که زندگی دائما به شما حق انتخاب میدهد. آيا بايد نسبت به فرزندان سخت گير و جدى باشيد چون در غير اينصورت چيزى ياد نمى گيرد؟ آيا حتما بايد به همسرتان ثابت كنيد كه حق با شما بوده است؟ بايد تميز كردن خانه را كمى رها كرده و با فرزندتان بازى كنيد؟
در نهايت، هر انتخابى بين ترس و دوست داشتن است، تا جايى كه ميتوانيد “دوست داشتن” را انتخاب كنيد.
زندگى شما مجموعه اى از انتخاب هاى شماست. انتخاب بد خواهيد داشت؟ حتما! ولى آن انتخابها در دراز مدت هيچ اهميتى ندارند. زندگى هر روز فرصت هاى زيادى را بر سر راه شما قرار ميدهد كه بتوانيد عشق خود را بروز دهيد. هيچ كس نميتواند به عقب برگردد و گذشته را تغيير دهد، ولى هر كسى ميتواند امروز شروع كند تا آينده جديدى براى خود بسازد!
