برخی از ویژگیهای شخصیتی نوجوانان
والدین اغلب در تربیت فرزندان نوجوان خود با مشکلات فراوانی روبرو هستند. به فرزندان بین 11 تا 19 سال نوجوان یا تین ایجر ”teenager “ می گوییم. وقتی بچهها به این سن می رسند، بزرگ و مستقل رفتار می کنند و به همین دلیل بدرفتاریهای بیشتری مانند دروغ گفتن، جروبحث کردن، روی آوردن به دوستان، سیگار، تقلب، و … از آنها سر میزند. توانایی تصمیمگیری عقلانی و منطقی در آنها هنوز به حد کمال نرسیده است. در این دوره، روش “تایم – اوت” به نظر نمیرسد که روش مناسبی باشد. آموزش دنیای واقعی به نوجوانان برای والدین بسیار ضروری است تا فرزندان دیسپلین لازم در خانه و مدرسه را بیاموزند. اینکار را به روشهای طبیعی و منطقی انجام دهید.
تکنیکهایی در مورد تأدیب و تربیت نوجوانان
- بگذارید فرزند نوجوان شما عواقب طبیعی رفتارهای خوب یا بد خود را تجربه کند. برای مثال، وقتی اغلب دیر از خواب بیدار میشود و دیر به مدرسه میرود، به او نتیجه منطقی دیر کردن را نشان دهید و به او پیشنهاد بدهید که شبها زودتر بخوابد. نتایج و عواقب طبیعی، اهمیت قوانین و عواقب شکستن این قوانین را به فرزند نوجوان شما خواهد آموخت.
- گاهی اوقات، میتوانید بدرفتاریهای خفیف آنها را نادیده بگیرید. با این وجود، بدرفتاریهای جدی را به هیچ وجه نباید نادیده گرفت. این نیز یکی از نکتههای تربیتی بسیار مهم است که باید رعایت شود.
- به فرزندان خود فرصت جبران دهید. این بدان معناست که اگر بدرفتاریهای آنها به کسی آسیبی رساند، به او اجازه بدهید با انجام رفتار مناسب، درصدد جبران برآید. این نیز یکی از نکتههای مهم تربیت نوجوانان است که هر پدر و مادری باید آن را رعایت کنند.
- همانگونه که میدانید، تنبیه و پاداش در تربیت نقش مهمی دارند. اگر فرزند شما رفتار بخصوص مناسبی داشت، به او پاداش بدهید. پاداش یک ابزار مهم برای ترغیب و تثبیت رفتار درست است.
- برای تأدیب و تربیت نوجوانان ، دادن مسئولیت های اضافی به آنها بسیار حائز اهمیت است. به دنبال کارهایی باشید که فرزند شما به خوبی از عهده آن برآید؛ مانند تمیزکردن کف خانه، شستن ظرفها و پخت و پز… . این کارها فرزند شما را در برابر رفتارش مسئول میکند. واگذاری مسئولیت میتواند راهی برای جبران بدرفتاری باشد. برای مثال، اگر فرزند نوجوان شما آشغال خوردنی خود را در ماشین میاندازد، از او بخواهید که ماشین را بشوید.
- نوجوانان اغلب در مورد اتفاقاتی که در مدرسه میافتد، زیاد شکایت میکنند. برای مثال، دوستان بد، معلمان سختگیر، تکالیف و استرس امتحان. بنابراین، از والدین انتظار میرود تا به نوجوانان خود کمک کنند که نگرشی مثبت نسبت به مدرسه داشته باشند. ابتدا، علاقه خود را به نگرانی آنها نشان دهید. به دقت به اعتراضات آنها گوش دهید و احساس آنها را درک کنید. هرگز نگویید : “زیاد مهم نیست”. سپس از او بپرسید که ” با همه اینها خبر خوب امروز چه بود؟” با اینکار، فضای گفتگو را مثبت میکنید.
- علاوه براین، کار با نوجوانان برای یافتن راه حل یک تکنیک مؤثر در تربیت است. به فرزندان خود کمک کنید تا اهداف خود را تنظیم کنند و اینکار به آنها نگرش مثبتتری نسبت به مدرسه میدهد.
- نوجوانان را تشویق کنید تا در فعالیتهای مدرسه مانند کارهای داوطلبانه، ورزشها، و تیمهای مختلف شرکت کنند.
- برخی از نوجوانان درسخوان هستند، و تکالیف خود را به طور کامل انجام میدهند. با این وجود، برخی دیگر اینگونه نیستند. آنها هنگام انجام تکالیف احساس خستگی و کسالت میکنند. والدین باید آنها را ترغیب کنند که سختتر کار کنند. والدین باید قوانین مربوط به انجام تکالیف را برای آنها روشن کنند. زمان مطالعه را هر شب برای آنها مشخص کنید. به آنها روشهای مدیریت زمان، نحوه انجام تکالیف، و رهایی از عوامل پرت کردن حواس را نشان دهید. برای این منظور، والدین باید اهداف کوچک را توأم با پاداشهای فوری برای آنها در نظر بگیرند. لزومی ندارد که این پاداشها اشیا گرانقیمت باشند. اما جهت ایجاد انگیزه در آنها برای گرفتن نمرات بهتر ضروری هستند.
- والدین برای تربیت فرزندان خود، باید با آنها دوست باشند. بسیاری از والدین و نوجوانان از صحبت کردن با همدیگر در مورد مسائل جنسی اجتناب میکنند، چراکه هر دو از اینکار ناراحت و احساس خجالت میکنند. به دلیل بسته ماندن این مسایل، احتمال بروز سوء رفتارهای جنسی در نوجوانان بالاتر میرود. حتماً باید با فرزندتان در مورد مسائل جنسی صحبت کرده و اطلاعات لازم را در اختیار او قرار دهید. فرزندان باید هنگام صحبت در مورد این مسائل با شما احساس راحتی کنند. فکر نکنید که صحبت در این رابطه، باعث ترغیب آنها و بیدار کردن انگیزه جنسی در آنها میشود. حقیقت اینست که یک گفتگوی باز و صریح به نفع آنهاست. جنبههای مثبت و منفی این مسائل را به آنها گوشزد کنید.