کاهش وزن از سایز 56 به 40 شاهکاری بسیار حیرت آور است. نه تنها فداکاری، بلکه زمان و صبوری بسیار را هم می طلبد. سیمون پرتسچرر ( Simone Pretscherer ) زمانی تصمیم به ایجاد تغییر گرفت که وقتی روی ترازو رفت و خودش را در وزن 167 کیلو دید. یک شهروند 23 ساله نیوزلند که به دلیل وزن زیاد خود، تنها شده بود و اغلب دلش می خواست که روزها را در خانه بماند؛ به جای اینکه زندگی جوانی 20 ساله را برای خودش برگزیند. وزن، او را تحت تاثیر قرار داده بود؛ اما زمانیکه آن عدد را روی ترازو دید، به خود آمد و فهمید که باید کاری بکند.
او قبلا شروع به تنظیم رژیم غذایی و مصرف قرص ها و مکمل ها کرده بود و این بار نه تنها تصمیم گرفت که وزن زیادی را از دست دهد، بلکه می خواست سفر کاهش وزن خود را ضبط کند و به جهانیان نشان دهد.
پرتسچرر در 29 اگوست 2014 شروع به ثبت تلاش های خود در فیس بوک کرد. در مدت یکسال، او موفق شد نیمی از وزن خود را از دست بدهد و از سایز 56 به 40 برسد ( او برای کمک به خود، تحت جراحی کاهش وزن قرار گرفت و سپس چند جراحی دیگر برای برداشتن پوست شل انجام داد.) او موفقیت خود را ناشی از عوامل زیر می داند.
1 ) شروع از کم :
پرتسچرر می دانست که ورزش برای کاهش وزن حائز اهمیت است و به همین دلیل یک ساعت در روز را به شنا و پیاده روی در حد توان اختصاص داد.
2 ) حذف تمام غذاهای فرآوری شده :
او می گوید که رژیم غذاییش را تغییر داد و تمام غذاهای فرآوری شده و هرچیزی را که در بسته عرضه می شد، از گردونه غذایی خود حذف کرد. رژیم غذایی عادی روزانه او شامل بسته های پروتئینی برای صبحانه، یک بار پروتئین برای میان وعده، املت یا سوشی ( غذای ژاپنی سالم ) برای نهار و پروتئین همراه با سبزی برای شام بود.
3 ) سازگاری با تغییرات :
پرتسچرر می گوید که بعد از تغییر قابل ملاحظه رژیم غذایی، غذاهای تکراری و روتین به اندازه رژیم غذایی سرشار از شکر قبلی او جذاب نبودند. سه ماه زمان برد تا بدن مزه غذاهای تمیز و سالم را دریابد.
4 ) ایجاد انگیزه :
پرتسچرر می گوید در روزهایی که حوصله رفتن به باشگاه را نداشت، مراجعه به رسانه های اجتماعی برای ثبت تمام تغییرات و دیدن پیام های انگیزه بخش در فیس بوک و اینستاگرام او را به سمت رفتن سوق می داد. حتی زمانیکه ترازو تغییر نمی کرد، برای تشویق خود به رسانه های اجتماعی مراجعه می کرد.
5 ) تنظیم اهداف :
بجای فکر کردن به میزان وزنی که باید از دست میداد، یک شلوار سایز 42 خرید و هر روز به آن نگاه میکرد. وقتی در نهایت توانست آن را بپوشد، لحظه بسیار بزرگی برای او بود.
