قبل از اینکه یک هواپیما از روی زمین بلند شود، خلبانان آن برنامه پروازی دارند ولی، در طول پرواز باد، باران، ترافیک هوایی و خطای انسانی می تواند روی مسیر پرواز اثر بگذارد. در طول پرواز خلبانان دائماً برای قرار گرفتن در مسیر درست باید تغییراتی را در مسیر پرواز انجام دهند. پرواز هواپیما استعاره ای کامل از زندگی خانوادگی و تربیت فرزندان است.
فرقی نمی کند که از هدفمان دور شویم و یا زندگی خانوادگی آشفته ای داشته باشیم. چیزی که امید را در دل ما زنده نگه می دارد، نگاه و باور، برنامه ریزی و شجاعت برای قرار گرفتن در مسیر درست است حتی اگر بارها و بارها تکرار شود.
خبر بد اين است که حتی اگر ما متعهد باشیم که بهترین پدر، مادر و یا بهترین انسانی که میتوانیم باشیم، هیچ وقت ایده‌آل نیستیم و نخواهيم بود. زندگی در جریان است. گاهی اوقات از مسیر درست خارج می شویم. گاهی اوقات با همه چیز قطع ارتباط می کنیم؛ از بچه ها، شریک زندگی، از خود و حتى از احساسات عمیق. به همین دلیل احساس می کنیم که فرزندان زندگی را سخت تر می کنند بدون اینکه درک کنیم که او نیز احتمالا در شرایط سختیست. ما آزرده خاطر می شویم، احساس ناامیدی می کنیم، احساس می كنيم كه در دام افتاده ايم و آنوقت خشمگين می شويم.
غیر ممکن است که در طول مسیر زندگی، همیشه بتوانیم در مسير تعادل قرار بگیریم و هيچ وقت اشتباهی نكنيم. واقعیت این است که هر رابطه اى مجموعه ايست از باهم بودن ها، جداشدن ها، اشتباهات و درست شدن ها.
خبر خوب اینکه هر چه زودتر متوجه شويم كه چه كارهايى باعث می شوند از مسير درست خود در برابر تربیت فرزندان خارج شویم سریعتر میتوانیم آنها را درست کنیم و خبر بهتر اين که تلاش ما برای قرار گرفتن در مسير درست، باعث عمیق شدن روابط میشود.
هر بار که بعد از دور شدن از فرزندان دوباره با او ارتباط برقرار می كنيد، در اصل به او اعتماد كردن را یاد می دهید.
هر بار که تصمیم گرفتید به جای خشم، عشق را انتخاب کنید، براى فرزندتان الگوی مدیریت خشم می شوید.
هر بار که آزردگی را کنار بگذارید تا فرزندتان را بهتر درک کنید، به او مهربانى و بخشش یاد می دهید.
بنابراین هر وقت که از مسیر خود دور شدید از اینکه توقف کنید، به فرزندتان نزدیک شوید، از او معذرت خواهى كنيد و دنبال راهی برای بهبود روابطتان باشید، نترسید. شما با اینکار در اصل به او یکی از ضروریترین درس های زندگی را می دهید؛ اینکه همه ما اشتباه میکنیم، همه ما می توانیم بهبود یابیم، اینکه روابط ما محکم و مقاوم است و هرکدام از ما توانایی بهبود آن را داریم.
آیا نگرانید در مسیر تربیت فرزندان بعد از بلند کردن صدایتان از آنها معذرت خواهی کنید، او دیگر به معذرت خواهی شما اعتماد نکند؟ راه حل شما این است که قبل از اینکه همه چیز از کنترل خارج شود، وارد عمل شوید و اجازه ندهید که کارها و رفتار از مسیر درست خارج شود. هر بار که شما این کار را انجام می دهید سیم پیچی مغز را عوض می کنید تا بتوانید خود را بهتر مدیریت کنید. آنوقت دیگر فرصت های زیادی برایتان پیش نمی‌آید که بخواهید به خاطرش معذرت خواهی کنید.
سه روش زیر به شما کمک می کند که هر وقت از مسیر درست خود در برابر تربیت فرزندان دور شدید، بتوانید رفتارتان را اصلاح کنید.
به عکس العمل های خود دقت کنید
درست مانند یک هواپیما شما نیز تجهیزات لازم برای تشخیص زمانی که از مسیر درست خارج می شوید را دارید. هر وقت احساس بدی کردید، این حس همان چراغ قرمز روی داشبورد هواپیما برای اعلام خطر است. احساسات ناراحت کننده شما نشانه ایست که باید مسیر خود را عوض کنید. شاید فکر کنید آن احساسات نشانه ایست که چیزی خارج از شما باید عوض شود، مثلا فرزندتان! و البته سیستم هشدار دهنده درون شما به گونه ای طراحی شده که وقتی چیزی برای شما کار نکند، به شما هشدار می دهد. ولی این پیغام برای شماست که بگوید تمرکز کنید تا بتوانید بهترین و عاقلانه ترین تصمیم را بگیرید. یادتان باشد که شما همیشه الگوی فرزندتان هستید و این یعنی حتی دخالتهای شما باید همراه با مهربانی، همدردی و ارتباط خوب باشد، حتی زمانی که برای آنها حد و مرز و چارچوب تعریف می کنید.
بنابراین هر وقت در محدوده خط قرمز وارد شدید، فقط توقف کنید و حداقل سه بار نفس عمیق بکشید. تا وقتی آرام نشده اید، سعی کنید که هیچ عکس العملی نشان ندهید. از جملاتی که میتواند به شما کمک کند استفاده کنید.
- اینکار اضطراری نیست.
- او بچه گانه رفتار میکند چرا که بچه است.
- عشق را انتخاب کنید.
در مسیر تربیت فرزندان مقصد نهایی را به خود یادآوری کنید
به عنوان مثال، در این لحظه ممکن است شما خسته و ناامید باشید، اما هدف نهایی شما این است که با فرزندتان ارتباط مثبت برقرار کنید تا الگویی برای نظم دادن به احساسات و عواطفش باشید. چرا که فرزند شما یاد میگیرد که احساسات خود را کنترل کند، در این لحظه و در تمام ادامه زندگی اش.
دیدگاه شما نسبت به رابطه ای که با فرزندتان دارید چیست؟ گرم؟ نزدیک؟ کودک شما به راهنمایی های شما گوش میکند؟ این دیدگاهیست که شما همیشه باید نسبت به فرزندتان داشته باشید، پس در این مسیر قدم بردارید.
از خود بپرسید: اگر من جاى فرزندم بودم، الان به چه چيز نياز داشتم؟
با فرزندتان مجددا ارتباط برقرار کنید
مطمئنا، شما می خواهید به او درسی بدهید. اما او نمیتواند درس بگیرد تا زمانی که با شما در حال جنگ و مبارزه و یا از شما دور است. او برای احساس امنیت باید با شما ارتباط برقرار کند. هنگامی که شما با همدردی توانستید دوباره با او ارتباط برقرارکنید و همه به آرامش رسیدند، او نیز دوباره راهنمایی های شما را میپذیرد.
خشمگین تر از آن هستید که بتوانید با او دوباره ارتباط برقرار کنید؟ هرگونه حمایتی که برای بازگشتن به مسیر لازم دارید، به خودتان بدهید. شما بزرگ شده اید، بنابراین شما آن فردی هستید که بهبود و التیام بخشیدن به روابطی که از هم گسسته، تلاش میکند.
این سه مرحله نمیتواند شما را از خروج از مسیر درست بازدارد ولی، به شما کمک میکنند که وقتی خارج شدید، بتوانید سریعتر به مسیر درست برگردید. بنابراین هر وقت احساس اشتباه کردید، نگران نباشید. فقط کافیست که شروع به تغییر کنید و آنوقت به مسیر اصلی بازمیگردید و عشق نیز به خانه شما برمی گردد.
