لوکس پسوندی است که روزانه در گفتارهای خود قبل از بسیاری از کلمات ممکن است بکار ببریم: برندهای لوکس ، هتل های لوکس، ماشین های لوکس، خانۀ لوکس و… اما حقیقتا چه چیزی واقعا لوکس محسوب می شود؟ شاید تعریف آن کمی سخت به نظر برسد و برای هر کسی لوکس بودن معنای خاصی داشته باشد. یکی آن را در ماشین گرانقیمت و دیگری در لباس پرزرق و برق ببیند؛ اما هر چه که هست، کالاهای لوکس باید وجوه اشتراکی داشته باشند تا در این گروه قرار گیرند.
تجمل گرایی و لوکس بودن مفهوم جدیدی نیست. سابقه آن به امپراطوری های یونان، روم، چین و حتی ایران باستان برمی گردد. در قرون وسطی در انگلستان، داشتن چیزی گرانقیمت که به راحتی در دسترس نباشد، قبیح شمرده می شد، اما با گذشت زمان فرهنگ لاکچری بودن هم جای خودش را پیدا کرد. واژه لاکچری یا تلفظ صحیح آن لاکژری یا لاکشری Luxury، به معنای لوکس، یک واژه فرانسوی بود که ریشه آن به کلمه luxurie به معنای شهوت و عیاشی بازمیگردد.
بانوی شهر قصد دارد در این مقاله شما را با مفهوم برندهای لوکس بیشتر آشنا کند.
برندهای لوکس
چه چیزی باعث می شود که یک برند لوکس متفاوت باشد؟ هویت برند لوکس به عوامل مختلفی متکی بوده و در حال حاضر هیچ چیز نمی تواند فروش، محبوبیت و رشد یک برند لوکس در آینده را پیش بینی کند. این عوامل عبارتند از:
- قیمت: برای افرادی که مشتری برندهای لوکس هستند، شاید قیمت کمترین اهمیت را داشته باشد؛ حتی اگر به بهای بسیار گزاف و سرسام آور ارائه شود.
- کیفیت ساخت: این فاکتور مرحله ای است که برندهای لوکس بیشترین رقابت را باهم داشته و هر کدام سعی دارند محصولاتی با کیفیت و دوام بسیار بالا ارائه دهند. اگر کیفیت محصول نتواند انتظار مشتریان را برآورده کند، ذهن مشتریان از برند مربوطه ممکن است حتی در طول یک شب از “لوکس” به “کلاهبرداری” تغییر پیدا کند.
- طراحی: یک کالای لوکس در نگاه اول باید بین قیمت، کیفیت و منحصر به فرد بودن آن ارتباط برقرار کند. زیبایی شناسی برای یک برند لوکس اهمیت فوق العاده ای دارد.
- معنا: ارائه محصولات لوکس باید مبتنی بر معنا و مفهوم واقعی باشد. اما بسیاری از برندهای لوکس موفق به ارائه مفهوم نمی شوند؛ زیرا به اندازه کافی از بازار هدف خود برخوردار نیستند تا به معنای آن برند اعتقاد داشته باشند.
- خاص و نادر بودن: بیشتر کالاهای لوکس به میزان اندکی تولید می شوند و دسترسی به آنها دشوار است. در واقع مؤلفه نهایی یک محصول لوکس خاص بودن است.
- سرویس دهی و خدمات: سرانجام اینکه هیچ هویتی با نام تجاری لوکس نمی تواند از عنصر خدماتی که محصول آنها را پشتیبانی می کند غفلت کند.
بر اساس فاکتورهای ذکر شده، در حال حاضر 10 برند برتر لوکس در زمینه صنعت مد و اکسسوری شناخته شده عبارتند از:
- لوئی ویتان Louis Vuitton به ارزش 28.6 میلیارد دلار
- شَنِل Chanel به ارزش 20 میلیارد دلار
- هِرمِس Hermès به ارزش 16.4 میلیارد دلار
- گوچی Gucci به ارزش 12.9 میلیارد دلار
- رولکس Rolex به ارزش 8.05 میلیارد دلار
- کارتیه Cartier به ارزش 7.7 میلیارد دلار
- تیفانی Tiffany به ارزش 5.6 میلیارد دلار
- برند دیور Dior به ارزش 5.2 میلیارد دلار
- بِربِری Burberry به ارزش 5 میلیارد دلار
- پِرادا Prada به ارزش 4.8 میلیارد دلار
شاید به نظر عجیب بیاید اما برندهای تولید پوشاک لوکس نیز در لیست 100 شرکت برتر و در کنار صنعت تکنولوژی، کالاهای مصرفی، خودروسازی و صنایع مالی قرار دارند. این شرکت ها به دلیل توانایی پاسخگویی به روندهای فرهنگی و هماهنگی با آنها موفق بوده اند. این رتبه بندی سالیانه بر اساس میزان درآمد و رشد سهام شرکت های مذکور متغیر است.
برندهای اقتصادی
همانطور که اشاره شد جامعۀ هدف برندهای لوکس محدود و انتخاب شده است اما آیا این بدان معناست که دیگر اعضای جامعه به هر دلیلی نباید از این محصولات استفاده کنند؟ طراحان برندهای لوکس این مشکل را در اواسط دهه 1980 با راه اندازی یک خط تولید ثانویه که زیرمجموعه ای از همان برند است، برطرف کرده اند.
برندهایی مانند رالف لورن، پیر کاردین و جورجیو آرمانی – که مشغول تهیه لوازم خانگی و اکسسوری بودند، پتانسیل ورود به بازار خرده فروشی مد متوسط Mid-Level Fashion را داشتند، که این امر منجر به ایجاد برندهای اقتصادی شد. این خط تولید ثانویه که به اصطلاح لاین انتشار Diffusion Line یا لاین پُل Bridge Line نیز نامیده می شود، محصولاتی زیاد، با کیفیت بسیار خوب ولی ارزانتر ارائه داده که این کالای تولیدی، جدا از لاین اصلیِ تولید یا Signature Line عرضه می شوند.
استفاده از لاین انتشار، بخشی از استراتژی انبوه سازی است که در آن مارک های لوکس برای افزایش درآمد و شناخت بیشتر برند تلاش می کنند به بازار وسیع تری برسند. این خطوط تولید امکان سواستفاده و کپی کردن محصولات را نیز کاهش داده و از این طریق سود بیشتری نیز نصیب کمپانی می شود. لاین انتشار که توسط همان شرکت های مادر اداره می شوند، تیم های طراحی کاملاً متفاوتی را در خود جای داده و بندرت از یکپارچگی طراحی مشابه با برند اصلی استفاده می کنند.
در طول دهه 1990 و اوایل 2000، بسیاری از مارک های دیگر خطوط انتشار خود را توسعه دادند که اشتراک بین برند اصلی و خط انتشار آنها، فقط در یک نام و مدیرعامل آنها محدود شده بود. لاین انتشار منابعی ثابت برای سودآوری و تبلیغات هستند که سرمایه گذاران زیادی از آنها استقبال می کنند.
در جدول زیر، نام های خط تولید ثانویه یا لاین انتشار برخی از برندهای لوکس را می بینیم:
نام خط تولید ثانویه یا لاین انتشار | نام اصلی برند |
Armani Exchange, Armani Jeans, Emporio Arman | Armani آرمانی |
Chaps, Lauren Ralph Lauren, Polo Ralph Lauren, Purple Label, Double RL, | Ralph Lauren رالف لورن |
Cheap & Chic, Love Moschino | Moschino موسکینو |
D&G | Dolce & Gabbana دولچه اند گابانا |
Hugo | Boss باس |
Karl | Karl Lagerfeld کارل لاگرفلد |
Marc by Marc Jacobs | Marc Jacobs مارک جیکوب |
MICHAEL by Michael Kors | Michael Kors مایکل کورس |
Miu Miu | Prada پِرادا |
See | Chloé کلوئی |
Versus | Versace ورساچه |
Victoria | Victoria Beckham ویکتوریا بکام |